تاثیر مانور سفت کردن شکم بر روی شدت فعالیت عضلات در طی اکستنشن هیپ در وضعیت دمر

هدف: اکستنشن هیپ در وضعیت دمر یک روش ارزیابی شایع برای تعیین الگوی فعالیت عضلات اکستانسور ناحیه کمری-لگنی می باشد. تصور شده که با انجام فعالیتهای ثبات دهنده ناحیه شکمی در طی اکستنشن هیپ بتوان الگوی فعالیت این عضلات اکستانسوری این ناحیه را تغییر داد ولی تا بحال هیچ تحقیقی تاثیر فعالیت یکباره عضلات ناحیه قدامی خارجی شکم را بر روی میزان فعالیت این عضلات بررسی نکرده است. روش بررسی: 10 زن سالم (بدون عارضه کمر درد) که از نظر سن، جنس و شاخص توده بدنی یکسان بودند انتخاب شدند. با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی میزان فعالیت عضلات ارکترواسپاین دو طرف، گلوتئوس ماگزیموس و بای سپس فموریس پای سمت غالب در طی اکستنشن هیپ در وضعیت دمر با و بدون انجام تمرین ثبات دهنده عضلات شکمی اندازه گیری شد. داده ها از طریق روش آماری تی همبسته ارزیابی شدند. یافته ها: با آنکه انجام تمرین ثبات دهنده عضلات شکمی سبب کاهش معنادار فعالیت عضلات ارکترواسپاین همان طرف شد (01/0 p=) ولی در سمت مقابل معنادار نبود. همچنین اختلاف معناداری در فعالیت عضلات گلوتئوس ماگزیموس و بای سپس فموریس در دو حالت اکستنشن هیپ با و بدون تمرین ثبات دهنده عضلات شکمی دیده نشد. نتیجه گیری: انجام تمرین ثبات دهنده عضلات شکمی سبب کاهش فعالیت افزایش یافته عضلات ارکترواسپاین ناحیه کمری می شود.